‘Open’
Met dat woord doorbrak ik de stilte gistermiddag na 4 dagen Verstilling.
Daarna werd er gelachen, gehuild, chocoladetaart gegeten (uiteraard) en afscheid genomen. Het was goed. Toen iedereen weg was danste ik my heart out.
Vanochtend verbrandde ik mijn dagboek. Het boek waar ik ALLES in opschrijf. Mijn ideeën, dromen, (wilde) plannen, to-do-lijstjes, verslagen van gesprekken met mijn therapeut, mijn zorgen, angsten, inspirerende quotes, lijstjes met muziek die ik nog moet downloaden, lijstjes met boeken die ik nog moet lezen, leerzame dingen van workshops die ik volgde, lieve woorden van mijn innerlijke wijze vrouw.
The whole-fokking-monty.
En ik realiseerde me; alles is er al op dit moment. Het hoeft niet anders, beter, mooier. Alles waar ik naar verlang is er al. Het enige wat ik hoef te doen is mezelf er voor openen.
Dus in 2016…
is dit mijn themesong.
mag mijn lief mij elke dag zo kussen.
blijf ik social media-loos, net als Alex.
ga ik geen online cursussen meer geven.
ga ik meer toffe dingen organiseren met real life ontmoetingen en verbindingen (ooh scary stuff :))
blijven de retraites kleinschalig en intiem en zitten ze daardoor snel vol (ja dit is een hint)
volg ik mijn nieuwsgierigheid
wens ik je toe dat je jezelf toestemming geeft om je leven te leven op jouw manier. (Vergeet ik zelf ook wel eens, vandaar deze liefdevolle reminder)
hoop ik je te mogen ontmoeten, waar dan ook, hoe dan ook!
That’s all folks.
Stay open
X Sharon