“Waar ik me mateloos aan erger zijn mensen die denken dat ze heel wat zijn en alles kunnen maken.
Je auto midden op de rotonde stilzetten omdat je even wilt pinnen.
Op een stoffenmarkt drie kramen bezet houden met driedubbele kinderwagens.
Voordringen bij de kassa.
Ik wil het niet doen, maar doe het toch, net als iedereen waarschijnlijk: oordelen.
Hierboven zie je al hoe ik oordeel, het is niet goed, het levert me niets op.
En toch…ik kan het niet helpen. Iemand? tips?”

Help ik oordeel!

Bovenstaande mail kreeg ik van Lidewij nadat ik de lezers van mijn mailinglist had aangeboden advies te geven bij ingewikkelde hoofd- en hartzaken.

Uiteraard stuurde ik haar direct een boze mail terug.
Hoe kun je nou oordelen over andere mensen die je niet eens kent.
Ben je helemaal betoeterd!

Duh natuurlijk deed ik dat niet.
Want alhoewel ik zelf natuurlijk nooit ergens over oordeel (kuch kuch) moest ik toch een beetje grinniken. En och ja herkende ik ook wel het één en ander in haar verhaal.

De wens om te leven in een wereld waarbij iedereen rekening houdt met elkaar.
En iedereen elkaar begrijpt.
De irritatie als dat niet gebeurt.
Maar bovenal dat eeuwige schuldgevoel over oordelen.
Het voelt niet goed, het zit niet lekker.
Het is een cirkel waar je niet uitkomt.
Dodelijk vermoeiend.

En wat doe je eraan?

Hoe kun je dit proces van irritatie, oordelen en schuldgevoel keren?
Zelfs zo dat je er een goed gevoel aan over houdt?
Omdat je iets leert over jezelf.

4 stappen

1. Relax

First of all, je bent een mens. En mensen oordelen over andere mensen.
Het hoort bij het mens-zijn. Zo geef je jezelf vorm. Je kunt wel streven naar een oordeel-loos bestaan, maar dat is naar mijn bescheiden mening behoorlijk saai en totaal niet relevant aangezien je op dit moment op aarde leeft. En het leven op aarde is nu eenmaal leven met tegenstrijdigheden. Rekening houden met elkaar kan niet bestaan zonder asociaal.
Dus stap 1 is RELAX, stop met je schuldig te voelen, het is ok, je bent een mens.

2. Alarmbel

In plaats van je schuldig te voelen omdat je oordeelt en daar weer zo snel mogelijk van af zien te komen, kun je je beter afvragen wat je hebt aan die oordelen. Je oordeelt namelijk niet voor niks, het is een trigger die ervoor zorgt dat er ergens in jou een alarmbel afgaat. Wil je erachter komen waarom die alarmbel afgaat? Niet perse de makkelijkste weg, wel de meest duurzame.

3. Wat je zegt ben je zelf

Het grappige met oordelen is dat het lijkt alsof je iets over iemand anders zegt, maar ondertussen zegt het juist van alles over jezelf (en zeer weinig over die ander, want die ken je vaak niet eens). De ander is als het ware een spiegel voor jouw innerlijke wereld.
Als je erin durft te kijken kun je een hoop te weten komen over jezelf.

In het geval van Lidewij zijn het mensen die veel ruimte innemen en weinig rekening houden met anderen.
Een vraag aan haarzelf zou kunnen zijn: In hoeverre neem ik ruimte in voor mezelf? Houd ik eigenlijk wel rekening met mijn eigen behoeftes?

4. En nu jij

Volgende keer als je merkt dat je oordeelt over een ander, vraag jezelf het volgende af:
1. Wat is het precies wat deze persoon doet dat mij irriteert?
2. Als deze persoon precies deed wat ik wilde, wat zou dat dan zijn?
3. In hoeverre geef ik dat aan mezelf/ sta ik mezelf toe deze eigenschap te leven?
4. Wat heb ik blijkbaar nodig en hoe kan ik dat aan mezelf geven?
Vul in/aan en experimenteer ermee en zie het als een leuke manier om jezelf beter te leren kennen.

Het is gratis!

In feite is oordelen over een ander dus prima, zolang je het gebruikt als een spiegel voor jezelf. Zie het als een constante leerschool waar je altijd gebruik van kan maken.
En waar je niet voor hoeft te betalen. Ideaal!

Heb jij nog tips voor Lidewij (en de rest van de mensheid)? Laat hieronder een reactie achter. Fijn!