Niet heel veel.

Dat is wat er is overgebleven van de helweek die ik in november deed.

Het was gewoon leuk.

Niet lifechanging ofzo.

Zucht.

Elke keer als ik een challenge voorbij zie komen denk ik:
“Zou dit het zijn: De Oplossing Van Al Mijn Problemen?”
Vol hoop en saamhorigheidsgevoel (de facebookgroepen gedijen er goed bij) meld ik me weer aan.

Ik ben niet de enige.
Er bestaat een challenge voor ongeveer alles wat je maar kunt bedenken.
Tjiezus je kunt zelfs aan de ijskoud douchen challenge meedoen.
Wat de fuck.
Wie doet zoiets?

Waarom willen we het altijd anders en beter dan het nu is?

Emelia, die snapt het tenminste.

Ze wenste me geen gelukkig nieuwjaar toe.

“…., instead, I’ll wish you softness when you’re unhappy, and the breath to navagate through it.

May we accept this life. All of it. Right now.”

Ik las het te laat.
Nieuwjaarswensen mogen niet meer.

Maar ja, dat wens ik jou ook toe.