Laatst toen het nog heel koud was (het is hier sowieso altijd 100 graden kouder dan ergens anders, zeker in de winter) en ik dacht dat de lente nooooit zou komen (is in feite ook niet gekomen, we zijn meteen doorgegaan naar de zomer…aaaanyway) toen had ik een hele toffe dag met Annelies.
Het zit zo.
Ik werd gebeld door de redactrice van een publieke omroep. Ze vroeg of ik mee wilde werken aan een pilot-aflevering voor een tv-programma.
Het idee van het programma (uhm is dit illegaal?) was dat ze 5 dagen lang iemand volgen die, laat ik het maar even heel zwart-wit zeggen, last heeft van het 30’ersdilemma en dan allemaal mensen ontmoet die het anders doen, waardoor zij dan weer geïnspireerd raakt en het hopelijk ook anders gaat doen.
Doet er verder niet toe.
Ik wilde wel meewerken, want leuke ervaring en goeie pr! Dus ik zei Ja.
En zo kwam het dat ik op een hele koude dag ergens in maart over de hei liep met Annelies (en een cameraman, geluidsman en zo iemand die dan zegt hoe je moet lopen en vraagt of je dat ene nog even opnieuw wil zeggen maar dan wel heel spontaan).
Ik had echt een heel leuk gesprek met Annelies. Het raakte me aan alle kanten. Wat ze zei was zo herkenbaar voor mij. “Oh man I’ve been there too” dacht ik de hele tijd. Op een gegeven moment vroeg ze me hoe ik het dan in hemelsnaam wist wanneer ik iets echt leuk vond?
Zonder na te denken zei ik:
Dat voel ik gewoon, dan danst mijn hart.
En zo is het.
Natuurlijk zijn er verschillende gradaties. Als het een mooie dag is, ik een lekkere sinaasappel eet, een leuke website tegenkom, dan doet mijn hart zoiets als: ja jippie leuk zeg.
Maar als ik doe wat ik doe en dat de bedoeling is, ik in een flow zit, energie KRIJG van wat ik doe, ga stralen, niet meer wil stoppen, alles vanzelf lijkt te gaan…
dan danst mijn hart THE BOOGIE WOOGIE!!!
Annelies besloot ook op zoek te gaan naar waar haar hart van gaat dansen. En dat vond ik fijn, erg fijn. Want als ik iets tof vind is het wel iets uitleggen en dat iemand mij dan begrijpt, dat het overkomt, dat het raakt. Daar gaat mijn hart van dansen.
En waarom deze hele uitweiding over een tv-programma dat waarschijnlijk nooit uitgezonden gaat worden? Omdat ik het belangrijk vind dat jouw hart ook gaat dansen.
De wereld heeft dansende harten nodig.
Hard.