Het boek heet STILTE, jezelf staande houden in een wereld vol lawaai. (Je begrijpt dat ik dit boek niet kon laten liggen)
De schrijver, Erling Kagge, is avonturier en vroeg zich op een dag af wat stilte eigenlijk precies is.
Wat is stilte?
Waar kun je het vinden?
Waarom is het nu belangrijker dan ooit?
Drie vragen – drieëndertig pogingen om een antwoord te vinden.
In drieëndertig hoofdstukken probeert hij antwoord te vinden op deze vragen.
Het boek begint zo:
“Als ik me niet aan de wereld kan onttrekken door te wandelen, klimmen of zeilen, probeer ik de wereld buiten te sluiten.
Het kostte tijd om dat te leren. Pas toen ik besefte dat ik een diep verlangen koesterde naar stilte, kon ik me daarop gaan richten. En jawel, ver weggestopt onder een kakofonie aan verkeersherrie en gedachten, muziek en elektronische geluiden, iPhones en sneeuwschuivers lag het op me te wachten. De stilte.”
Direct na het lezen van deze alinea werd ik in het boek gezogen. Zoveel herkenning en zoveel waarheid.
Ook al vind ik het niet nodig om de wereld buiten te sluiten, (we leven tenslotte in deze wereld!) ik snap wel wat hij ermee bedoelt. Het is de kunst om in het lawaai de stilte, ofwel JEZELF, te vinden. Jouw diepe waarheid, jouw innerlijke leven.
Het valt inderdaad niet altijd mee om deze stilte te vinden.
Maar het is er wel.
De stilte is er altijd, geduldig aan het wachten tot ze ont-dekt wordt door mij en door jou.
Je hoeft er niet voor naar de andere kant van de wereld te reizen (trust me, I tried)
Zo vertelt de schrijver bijvoorbeeld dat hij eens in achttien uur van Oslo naar Sri Lanka was gevolgen om daar te kunnen ontspannen. Eenmaal daar realiseerde hij zich dat het wellicht wat omslachtig was om de halve wereld over te reizen om te kunnen ontspannen.
“De stilte die ik in gedachten heb, vind je waar je maar ook bent, wanneer je maar wilt. Je vindt het in je hoofd en het kost helemaal niets. Je hoeft niet per vliegtuig naar Sri Lanka, maar je kunt het gewoon thuis ervaren terwijl je in bad zit.”
Als Stiltemaker zie ik het als mijn taak om je er steeds weer aan te herinneren dat de stilte er voor jou is. Stilte heelt, inspireert, geeft energie en antwoorden.
En wat je zoekt dat ben jezelf.
Of zoals je in de laatste alinea van het boek kunt lezen:
“Het allerbelangrijkste is natuurlijk niet wat ik denk, maar dat we allemaal onze eigen weg ontdekken. Waar jij gaat, is de stilte.
Je hoeft je alleen maar terug te trekken.
Je moet je eigen Zuidpool vinden.”
Liefs Sharon