Angst voor vliegen, rijden op snelwegen en…angst voor kritiek. Dat laatste zelfs zo erg dat hij de persoon die eens een negatieve recensie over hem schreef actief uit de weg gaat en hij geen enkele recensie meer leest.
Het raakte me dat hij zo open sprak over zijn angsten, maar wat me nog meer raakte was dat hij aangaf er niet echt een oplossing voor te hebben. Angsten die je behoorlijk kunnen belemmeren in het dagelijkse leven, die horen er nu eenmaal bij.
Toen ik hem hoorde praten gingen mijn gedachten direct uit naar zijn innerlijke kind. Wat zou er gebeuren als hij dat kleine jongetje in hem op schoot zou nemen? Zou vertellen dat het veilig is? En dat een negatieve recensie niet betekent dat hij ‘fout’ is of er niet mag zijn?
De angsten die je hebt in je dagelijkse leven en waardoor je, zoals Erik, actief bepaalde situaties vermijdt hebben altijd te maken met je innerlijke kind.
Helaas weten heel weinig mensen van het bestaan van hun innerlijke kind en al helemaal niet dat ze een groot deel van hun leven vanuit de ogen van dat kind de wereld bekijken, communiceren, keuzes maken en relaties aangaan.
Wat is dat dan precies dat innerlijke kind?
Om dat te kunnen begrijpen is het belangrijk dat je je openstelt voor het idee dat jij als persoon uit meerdere delen bestaat.
Voorbeeld
Ik fietste net door de regen naar mijn yogales met de gedachte: “sjeeminee wat een prutweer, waarom regent het toch altijd op het moment dat ik op de fiets stap?” Direct daar achteraan de volgende gedachte: “Nou zo erg is een beetje regen toch niet? Stel dat je dakloos bent en geen plek hebt om te slapen, dat is pas erg”.
Twee heel verschillende gedachten, maar allebei deel van mij.
Zo heb je naast innerlijke volwassen delen ook innerlijke kinderen die deel uit maken van jouw persoonlijkheid.
Ook al ben je nu volwassen, er is een deel in jou dat altijd kind zal blijven. Het is dat deel waarin gevoelens, herinneringen en ervaringen uit je jeugd zijn opgeslagen. Gevoelens, gedrag en belemmeringen die je ervaart in je dagelijkse leven zijn direct gelinkt aan bepaalde ervaringen en indrukken die je hebt opgedaan in je kindertijd.
De kindhypnose wordt het ook wel genoemd, je blijft er keer op keer in terugvallen, tot het moment dat je je bewust wordt van jouw innerlijke kind en contact met hem of haar gaat maken. Pas dan kun je er bewust voor kiezen hoe je omgaat met lastige situaties (zoals een negatieve recensie) in plaats van ze te vermijden. Want het constant vermijden van bepaalde situaties die ongemakkelijk of zelfs gruwelijk eng aanvoelen kost bakken met energie en zorgt er ook voor dat je eigenlijk niet helemaal deel neemt aan het leven (en dat is zo zonde!)*
Stilte en het innerlijke kind
Voor mij zijn de stilte en het innerlijke kind sterk met elkaar verbonden. In de stilte kun je jezelf beter horen, en dat geldt zeker voor het innerlijke kind.
Hij of zij gebruikt geen ingewikkelde woorden, lange zinnen of “grote mensen taal”. Vaak fluistert je innerlijke kind en laat hij of zij liever met emoties van zich horen. Wil je in contact komen met je innerlijke kind, is het de kunst om de stilte in jezelf te ont-dekken en ruimte te maken voor wat (of liever gezegd wie) er in jou leeft.
Ik ga heel graag met jou op ontdekkingstocht, dit is wat ik het allerliefste doe. Vanuit de stilte de verbinding maken met al die delen die jou helemaal JOU maken.